Olsztyn. Trener z japońskimi myślami

Robert Podstawski nie tylko gra w tenisa, a się nim fascynuje. Do tego stopnia, że w domu stworzył kolekcję rakiet. No i na kortach poznał żonę.

Codziennie o godzinie 10 biega wokół Kortowa, gdzie mieszka z żoną Małgorzatą i pięcioletnią córką Anią. Z zawodu jest nauczycielem akademickim Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

- Mam zamiar otworzyć przewód doktorski - mówi Robert Podstawski. Oprócz tego jest trenerem II klasy tenisa ziemnego i prezesem klubu tenisowego AZS UWM Olsztyn.

- Zaraził mnie tym sportem - mówi żona Małgorzata. - Też zrobiłam kurs trenerski. Byłam jego studentką i tak się poznaliśmy.

- Jestem masażystą i pamiętam, że w 1993 roku byłem trenerem odnowy biologicznej kadry hokeistów i narciarzy przygotowujących się do Uniwersjady w Zakopanem.

Kolekcja pana Roberta liczy 50 rakiet. Dwadzieścia jeden wisi nad gustownie urządzonym blatem barowym w kuchni.

- Od dwóch lat urządzam tę wystawę - chwali się pan Robert. - Moim najstarszym okazem jest rakieta Riva firmy Record. Jeszcze sprzed wojny. Jest ręcznie klejona, a naciąg siatki wykonany jest z naturalnych jelit baranich. Dziś naciągi robi się z włókien poliestrowych.

Pan Robert nauczył się robić naciągi w wieku 12 lat.

- Koszt takiego naciągnięcia to 20 złotych robocizny - mówi. - Najdroższe naturalne siatki o grubości 1,1 cm kosztują 178 złotych i wytrzymująÉ pół godziny grania. Tańsze są poliestrowe, szpula kosztuje 250 zł i wystarcza na 20 rakiet.

Rekord Podstawskiego to naciąg w czasie 10 minut (normalnie 20-30). Dobry naciągacz jest w stanie naprawić około 15 rakiet dziennie.

- Raz miałem pecha na turnieju Stomil Cup po dwóch naciągnięciach miałem ręce zdarte do krwi - wspomina.

- Byłem harcerzem, jeździłem na obozy, ale zaganiali mnie do gotowania. W liceum już wiedziałem, że wybiorę Akademię Wychowania Fizycznego - mówi pan Robert.

AWF w Krakowie skończył w 1995 roku z dyplomem trenera II klasy. Dwa lata później otrzymał certyfikat trenerski od samego Richarda Schoenborna, który był trenerem Steffi Graf, Borisa Beckera i Anke Huber. Niedługo państwa Podstawskich czeka wyjazd do Paryża na turniej Roland Garros, w nagrodę za zwycięstwo w mikście amatorskiego turnieju Peugeota. To będzie pierwszy wielki wyjazd.

- Lubię podróżować. Na razie zwiedziłem byłe kraje socjalistyczne. Byłem w Kaliningradzie, w Muzeum Bursztynu. Najbardziej podobało mi się w Budapeszcie.

W mieszkaniu baraszkuje pięcioletnia córka Ania. Rakietę w ręku miała już w wieku 12 miesięcy. Plany wychowania Ani Podstawscy mają sprecyzowane. Nic na siłę. Na razie sposób amerykański. Polega on na tym, że od czwartego roku życia gimnastyka dwa trzy, razy w tygodniu, aby rozwinąć koordynację ruchową, potem trenować wytrzymałość.

- Robert marzy, że Ania będzie lepsza od Magdaleny Grzybowskiej i Aleksandry Olszy - mówi pani Małgorzata. - Chcemy ją zapisać do Szkoły Mistrzostwa Sportowego przy ulicy Gietkowskiej.

- Ja miałem pierwszy raz rakietkę w ręku w wieku 9 lat, taką packę, jak to wtedy nazywaliśmy. Pamiętam, że kosztowała 5 złotych. Ania jest szybsza ode mnie - mówi dumny tata.

- Mąż rzadko bywa w domu - mówi pani Małgorzata. - Albo na kortach, albo na jakiś konferencjach tenisowych. Nie zabronię mu tego. Dobrze, że w telewizji nie pokazują tenisa non stop.

Po mieszkaniu roznosi się znakomity zapach pieczarek.

- Miał ochotę na naleśniki z pieczarkami, ale najbardziej lubi rybę po grecku i jeża czekoladowego - mówi żona. - Podniebienie ma tradycjonalne.
Poza tenisem Roberta Podstawskiego interesuje kultura japońska i filozofia wschodu.

- Przede wszystkim myśli i sentencje. Prowadzę taki pamiętnik, w którym je zapisuję - mówi pan Robert. - Moja ulubiona to taka: ,Do duszy absolutnie wolnej od myśli i emocji nawet tygrysowi nie uda się wsunąć swych pazurów".